Uniwersytet Browna RPG

Carmen

-A mogę wiedzieć o co? Non stop chodzisz jakaś smutna..

Seniorita-Qabi

-Tak możesz wiedzieć-spojrzała na nią-Jestem poważnie chora

Carmen

-Poważnie chora? Na co?!- zapytała zszokowana.

Seniorita-Qabi

-Guz mózgu-łzy spłynęły jej powoli po policzkach

Carmen

-O Matko..-wymsknęło jej się i objęła Gabi.
-Ale wcześnie wykryty jest chyba uleczalny! Kiedy się o tym dowiedziałaś?

Seniorita-Qabi

-Przedwczoraj się dowiedziałam, musza jeszcze zrobić badania-przytuliła się do niej mocno

Carmen

-Będzie dobrze. -pogładziła ją po włosach.
-Może wykryli go dość szybko by się z nim uporać? Zawsze istnieje jakaś szansa.

Seniorita-Qabi

-Istnieje szansa, ale ja sie boję

Carmen

-Musisz być dobrej myśli, trzeba wierzyć do końca.

Seniorita-Qabi

Rozpłakała się-Dlaczego ja??

Carmen

Carmen nie była dobra w pocieszaniu w takich chwilach, a gadanie że wszystko będzie dobrze jest bez sensu.
Siedziała tak tuląc Gabi i nic nie mówiąc.

Seniorita-Qabi

Płakała dalej wtulona w nią-Boję się powiedzieć innym

Carmen

-Ja nic na to nie poradzę, poddaj się intensywnemu leczeniu,staraj się o tym nie myślec. Nie wiem jak cię jeszcze pocieszyć...

Seniorita-Qabi

-To ze jesteś pomaga

Carmen

Uśmiechnęła się lekko i nic nie odpowiedziała.