Uniwersytet Browna RPG

Seniorita-Qabi

-Aktorstwo-uśmiechnęła się

Bridget

- Oo, nieźle - uśmiechnęła się Bee - od dawna się tym interesujesz?

Seniorita-Qabi

-Od dziecka-podciągnęła się z trudnością i usiadła na ławce

Bridget

- Ja jestem na psychologii, więc nie mogę powiedzieć, że interesuję się tym od dziecka. Ale strasznie się cieszę, że ją wybrałam. Z daleka przyjechałaś? - spytała siadając obok Gabrielle.

Seniorita-Qabi

-Z Los Angeles

Bridget

Bee trochę speszyła się, bo rozmówczyni była zbyt..rozmowna:
- Ach, no to cóż. Pewnie do zobaczenia kiedyś - uśmiechnęła się i wstała z ławki - dasz sobie radę? - spytała starając się, żeby zabrzmieć jak najbardziej uprzejmie.

Seniorita-Qabi

-Tak dam radę i przepraszam że nie jestem dziś uprzejma, miałam parę trudnych dni-powiedziała i weszła na wózek

Bridget

- Przepraszam, nie jestem najlepsza w pocieszaniu, no i nie chciałam cię urazić.. - uśmiechnęła się blado.

Seniorita-Qabi

-Nie nie uraziłaś, sama jestem wszystkiemu winna-posmutniała

Bridget

Bridget zgłupiała i sama nie wiedziała co powiedzieć. Wydukała tylko cicho:
- Coś...coś się stało..?

Seniorita-Qabi

-Wiesz jestem taką kretynką że nawet porządnie zastrzelić się nie mogę, a teraz mogę zostać kaleką do końca życia

Bridget

Bridget zaniemówiła. Była dość skrępowana szczerością Gabi, sama nigdy nic nikomu nie mówiła:
- Ja...to znaczy, wiem że bywa ciężko. Ale samobójstwo nie jest wyjściem. Sama kiedyś przez coś podobnego przechodziłam. Hasełko 'Jutro będzie lepiej' nie jest naprawdę aż tak głupie..

Seniorita-Qabi

-Wiem że to było głupie i tego żałuję .. przez to już mogę nigdy nie zostać aktorką-rozpłakała się

Bridget

Bee objęła ją nieśmiało ramieniem:
- Nie martw się. Na pewno teraz będziesz miała jakieś leczenie..pewnie teraz będziesz chodzić na rehabilitację, tak?

/z/w na 10 minut

Seniorita-Qabi

-Tak, mam nadzieje że to pomoże